Walvissen in Moss Landing

Vandaag gaan we kijken of er nog walvissen over zijn, na de vele die we  gisteren vanaf de kant gezien hebben.

Om 9 uur werden we verwacht  bij Sanctuary Cruises, we werden verwelkomd door Lori die ons de ins en outs zou gaan vertellen over het zeeleven hier.

We hebben goed weer met weinig wind, dus wat minder hoge golven. Het was helaas een volle boot, dus een goed plekje gezocht bij de railing, goed  vast houden dus. Daarna  voeren we de haven uit, die trouwens vol met zeehonden lag, jeetje wat stinken die beesten.

Helaas voor ons was het vandaag niet  zo’n goede dag als gisteren er waren weinig plekken met voedsel. Eerst  wat rondgevaren en enkele walvissen gespot in de verte, toen er opeens een hele boel vogels rond een bepaalde plek op zee  vlogen en  daar was toen ook een etende walvis, die regelmatig boven kwam. Wat een imposante beesten zijn dit toch. Hier zijn we een tijdje blijven deinen. Ook al was het mooi weer met weinig wind, de deining was er niet minder om.

Ik had ergens gelezen op het AA forum of op Facebook dat je moest gaan lunchen bij Pete’s aan de haven. Toen we daar aankwamen was het behoorlijk druk, ik dacht, dan moet het toch wel heel erg goed zijn. Na een half uur in de rij gestaan te hebben waren we aan de beurt. Maarten een clamchowder soep en ik een mixed fish. De clamchowder soep was prima, maar mijn vis was helaas doodgebakken denk ik. Jammer want het was toch behoorlijk aan de prijs.

Vanmiddag nog even door Monterey geslenterd, het wordt morgen een lange rijdag. We gaan van Monterey helemaal naar Henderson bij Las Vegas, omdat de Hwy 1 nog steeds afgesloten is naar het zuiden. Dit is ruim 8 uur rijden, dus dat wordt kilometers vreten en morgen dus geen blog.

Heel veel kwallen in de haven van Monterey, er dreven er wel duizenden.

 

Van San Francisco naar Monterey

Vandaag rijden we het laatste stuk van de Highway 1 van San Francisco naar Montery. Op zich niet eens zo’n grote afstand ongeveer 2.40 uur rijden en een kleine 200 km. Aangezien we al vroeg wegrijden uit San Francisco zou dit betekenen dat we al heel vroeg in Monterey zouden aankomen. Niets is dus minder waar, over dit stuk hebben we ruim 6 uur gedaan. In het begin was het  erg druk in San Francisco, maar op een gegeven moment kom je weer aan de kust en dan is het heerlijk rustig rijden.

Overal kan je stoppen en weer elk uitzichtpunt is mooi, het wordt haast eentonig, maar dat is het niet. Op een gegeven moment rijden we en Maarten ziet, terwijl hij aan het sturen is, plotseling heel in de verte water omhoog spuiten (onze Arendsoog) en ja hoor, er zwemmen walvissen voor de kust. Met het blote oog te zien, maar voor de camera helaas net wat te ver. We hebben hier ruim een uur staan kijken met de verrekijker. Op een gegeven moment waren er minstens 8. Wanneer je zo staat te kijken dan stoppen er plotseling nog veel meer auto’s, dit was dus  geen bear jam, maar een whale jam. Machtig mooi hoe die beesten daar aan het jagen waren op de vis die hier rond zwom.

 

In  Moss Landing  lag een zeeotter lui op zijn rug in de haven te poseren. Wat een grote beesten zijn dit van dichtbij.

 

Om een uur of drie kwamen wij bij ons hotel aan de Best Western Monterey Inn en nadat wij de koffers en ook de rest van onze troep op de kamers hebben gebracht, het lijkt wel of er iedere dag wat bijkomt, zijn we de 17 miles drive gaan rijden.

Een route die je volgens de meeste mensen niet mag missen, je rijdt hier langs hele dure huizen en langs golfvelden. Daarna heb je uitzicht op de kust, alleen hebben wij de afgelopen dagen veel mooiere uitzichten gezien en zijn we wat verwend geraakt. Het was daar ook heel druk, bussen vol met poserende en selfies makende Aziaten. Komisch om te zien maar na een twintigtal foto’s van dezelfde dame ben je er wel klaar mee.

The lone cypres tree die toch niet zo heel erg lonely is, zijn vriendjes zijn in de buurt (lol)

 

Hierna zijn wij op de Fisherman’s Wharf wat gaan eten en inmiddels is het al laat, morgen vroeg op want dan gaan we whalewatchen in Moss Landing.

Van Gualala naar San Francisco

Vandaag een verslag van twee dagen, gisteravond is het laat geworden

We hebben vannacht geslapen bij de Surf Inn, een wat ouder motel. De kamer was behoorlijk klein en we wisten niet waar we alle spullen moesten laten. De muurtjes zijn flinterdun, maar ondanks alles hebben we goed geslapen. Het ontbijt was bijzonder, er was roerei, biscuits and gravy, worstjes en allerlei zoete door de vrouw des huizes gebakken gebakjes, maar geen brood.

We zijn na dit ontbijt verder zuid gereden en hebben weer de nodige oh en ah punten bezocht. Alle stops aan deze weg zijn mooi overal vind je stranden met sea stacks.

 

De kustroute Hwy 1

In het Sanoma Coast Statepark hebben we de afslag genomen naar Goat Rock State Beach. Dit is een lange weg naar beneden, je komt dan met diverse tussenstops op het strand uit. Een heel mooi punt om even te stoppen. Hier kan je ook walvissen spotten, helaas voor ons waren ze er vandaag niet.

 

Wij zijn toen richting San Francisco gereden. Ons hotel is de Cow Hollow Inn op Lombardstreet. Het hotel heeft mooie ruime kamers, alleen ligt onze kamer aan Lombardstreet en dit is een vrij drukke weg, je hoort het verkeer goed voorbij razen. Dit wordt dus slapen met oordoppen in.

 

We zijn vanaf het hotel naar de Fisherman’s Wharf (pier 39) gelopen, ca. 45 minuten vanaf ons hotel. We hebben onderweg bij Ghirardelli een ijsje gegeten een Salted Caramel Sunday oftewel de Ocean Breeze . We hebben hem wel gedeeld want hij is groot en erg lekker.

 

Hierna even op een terrasje neergestreken, het was happy hour, dus de margarita ’s waren in de aanbieding. Heerlijk even gezeten en gekeken naar alle mensen die langs liepen. Onze weg vervolgd naar de Fisherman's Wharf en eventjes bij de zeehonden gestopt voor een foto. Het lijkt er wel op dat hier steeds minder zeehonden liggen. Toen wij hier 7 jaar geleden waren lagen er veel meer. We zijn hierna  richting ons hotel gelopen via een andere route, helaas ging de weg heuvel op en af en de heuvels zijn hier hoog, niet normaal meer.  De “knolletjes" waren hierna op.

 

Dag 2, San Francisco,

Vannacht ondanks het verkeerslawaai prima geslapen. Er is geen ontbijt bij het hotel dus we hebben zelf ons ontbijt klaargemaakt. Hierna zijn we op pad gegaan naar Chinatown. Volgens de plattegrond moesten we vanaf ons hotel alsmaar rechtdoor en dan zouden wij in Chinatown aankomen. Nu dat hebben we geweten, San Francisco is gebouwd op heuvels en die hebben we allemaal gehad -J Iedereen die hier wel eens geweest is weet hoe gigantisch hoog en stijl deze heuvels zijn. Laat het vandaag nu ook nog eens rond de 27 graden zijn, dan is het logisch dat dit knap zwaar en vermoeiend was.

Na dik een uur heuvel op en af kwamen we eindelijk bij Chinatown aan. Dit gebied is toch wel heel bijzonder met alle Chinese winkeltjes en alle chinezen die hier aan van alles lopen te ruiken en te trekken. Altijd leuk om overheen te lopen. Neem niet het straatje met de lampionnetjes (die is voor de toeristen) maar neem het straatje er achter, hier is het echte authentieke Chinatown.

 

Hierna zijn we richting Coit Tower gelopen, weer een pittige klim omhoog. Je gaat met een lift uit  1934 omhoog, onder begeleiding van een zingende liftbediende. Boven heb je een geweldig uitzicht van 360 graden over San Francisco.  

 

 

 Hierna was het tijd voor onze lunch. Die hebben we gegeten bij het Hard Rock Cafe, Maarten een hamburger en ik de nachos. Nu dat heb ik geweten, volgens de kaart 1700 calorieën, ik dacht nog, dit is behoorlijk overdreven, maar deze portie was wel heel erg groot. Nauwelijks een derde kon ik hiervan op, dus dat viel dan wel weer mee.

 

Vervolgens nog even langs het water gelopen en het Musee Mecanique bezocht, dit is een gratis museum met allerlei oude mechanische kasten waar je 25$c in kan gooien, de meeste kasten werken nog. Hier zag ik iets terug uit mijn jeugd, ja we worden ouder (lol). Ik herinner me nog dat deze kast bij V&D stond en ik er als kind dan een muntje in mocht gooien en dan gingen de aapjes spelen. Even een $ 0,25 erin gestopt, back in time. http://www.museemechanique.org/

 

Hierna zijn we naar het San Francisco Maritime National Park gelopen, dit ligt ook aan het water, vlak bij het strandje van San Francisco. Hier liggen allerlei oude historische schepen, je ziet hier een radarboot die gebruikt werd in de jaren 1930 als veerboot, oude zeilschepen, slepers etc. Dit park is op vertoon van de Nationale Parken pas gratis. https://www.nps.gov/safr/index.htm

\

Al met al weer een volle dag. We hebben weer veel heuvels geklommen en veel gezien. Leuk om weer eens terug in San Francisco geweest te zijn.

The Shoreline Highway, Hwy 1 van Fortuna naar Gualala

Vanochtend zijn wij na het ontbijt vertrokken uit Fortuna. We sliepen hier in de Best Western Country Inn, tot nu toe een van de beste hotels van deze reis. Super schoon en heel grote kamers.

Ook het ontbijt is hier prima, hoewel het na een week wel wat eentonig wordt, in ieder hotel staat ook precies hetzelfde ontbijt.

We begonnen onze reis met de Avenue of the Giants, dit keer hebben we de volle 31 mijl gereden. Hierna hebben we bij het plaatsje Legget de afslag genomen naar Hwy1, The Shoreline Highway. Deze begint met een hele lange weg vol met haarspeld bochten en de gemiddelde snelheid ligt rond de 25 mijl. Gelukkig hadden we deze weg voor ons alleen, niemand voor en niemand achter ons. Heerlijk rustig rijden. Dan kom je ineens aan de kust en word je verwelkomd met het volgende uitzicht.

 

We zijn vervolgens de kust afgezakt richting het zuiden en zijn bij ieder uitzichtpunt gestopt, het werd steeds mooier en mooier. De kust is hier heel ruig en je ziet heel veel sea stacks in zee staan. We zagen hier veel zeehonden op de rotsen liggen, op een bepaald punt lagen er wel 30.

 

In Fort Bragg hebben we geluncht aan de haven met een uitzicht op de vissersboten die hier binnen varen.

 

Onze reis vervolgd richting Glass Beach. Dit strand heet zo omdat hier vroeger altijd glas werd gedumpt door de mensen die hier woonden. In de loop der jaren is dit glas door de zee glad geslepen. Je ziet hier dan ook overal mensen zoeken naar stukjes glas. We werden nog aangesproken door een Amerikaans stel die hier 25 jaar geleden ook waren geweest. Het strand lag toen vol met het mooiste glas. Helaas is al dit glas in de loop der jaren door mensen meegenomen, zodat er nu bijna niets meer ligt. Het is dus ‘no glass beach‘’geworden.

 

Ook zijn we nog even langs de vuurtoren van Point Arena gereden. Deze ligt op een mooie uitloper in zee.

 

Ondanks dat we vandaag “slechts” 284 km moesten rijden, hebben we hier toch een volle dag over gedaan. Vanavond hebben we eten uit onze doggy bag. Gisteren zijn we bij de pizzeria naast ons hotel wezen eten, ondanks dat we een small pizza hebben besteld, kregen we hem maar voor de helft op.

Vanavond nog even de sunset fotograferen bij ons hotel in Gualala. We slapen in de Surf Inn, een motel aan de Hwy 1. Een wat ouder motel, maar redelijk van prijs, want de prijzen van de hotels hier zijn behoorlijk pittig.

 

Het Humboldt Redwood State Park en het stadje Ferndale

Vandaag zijn we naar het Humboldt Redwood State Park geweest. Dit park is gelegen ten zuiden van Fortuna en hier staan, zoals in de naam van het park al staat aangegeven, heel veel en erg grote Redwood bomen, sommige van meer dan 1000 jaar oud, de oudste was 2200 jaar.

We wilden vandaag de Lost Coast Scenic drive rijden, deze weg gaat zowel door het park als langs de kust. Helaas voor ons, is de weg door het park op maandag en woensdag afgesloten i.v.m. werkzaamheden. Laten we nu net hier op maandag zijn. Soms gaat er wel eens iets de mist in.

We hebben een gedeelte van de Avenue of the Giants gereden tot aan het visitorcenter. Daar hebben we even gevraagd naar mooie wandelingen in dit park, hier kregen we een uitgebreid advies. De dame kwam zelfs buiten nog achter ons aan om te vertellen dat we de Drury-Chaney Loop trail zeker niet moesten overslaan.

 

We zijn gestart recht tegenover het visitorcenter met de Could Grove Nature trail. Dit is een kleine loop en je vindt hier een van de grootste bomen uit dit park. Imposant om die reuzen te zien staan. Helaas zijn ze te groot voor de foto.  



Hierna zijn we naar de Rockenfeller Loop Trail gereden, deze trail is vrij moeilijk te vinden. Het bordje waar deze trail begint staat aan de linkerkant van de weg, maar zo laag dat je er bijna overheen kijkt. 1,2 mijl vanaf de brug werd ons door de vriendelijke vrouw van het visitorcentrum verteld.

 

Dit is een geweldig mooie trail van ongeveer 1.1 mijl. Je loopt hier tussen heel hoge Redwoods, zelf vond ik dit de mooiste van de 3 wandelingen die we gemaakt hebben.

Onze laatste wandeling was dus de Drury-Chaney Loop trail, ook hier was het bordje waar de trail begon aardig verstopt (milemarker 43,9). Dit is een wandeling van ca. 1,5 uur en loopt dwars door het Redwood bos heen, hier is de begroeiing van de Redwoods iets minder dicht en daardoor heb je op de grond heel veel varens en andere planten.

 

Al met al een geweldige dag hier gehad.

Na het park zijn we nog even naar Ferndale geweest, dit stadje heeft nog een aantal goed bewaarde Victoriaanse huizen. Jammer dat overal auto’s voor staan, zonde van de foto’s. We vonden het een aardig stadje maar waren hier niet echt van onder de indruk, de huizen zijn allemaal redelijk vervallen en aan renovatie toe.

 

Na even boodschappen gedaan te hebben bij de Safeway (ik kan tot nu toe bij iedere Safeway, cashback krijgen met mijn ing bankpas), zijn we terug gereden naar ons hotel. Vanavond even een pizza halen en morgen richting het zuiden, opnieuw via de Avenue of the Giants, maar dan de volle 31,6 mijl.