Zion National Park, the Narrows.

Vandaag gaan we de Narrows lopen in het Zion National Park. Deze wandeling hebben we in 2015 al gedaan, maar we vonden dit zo’n aparte wandeling dat we hem nogmaals wilden doen.

In Springdale aangekomen hebben we houten stokken gehuurd a $7,50 per stuk, dat is goed betaald voor een stuk hout. Je hebt deze stok wel nodig, dit geeft wat meer stabiliteit in de stroom.

Er stond al een hele rij voor de shuttlebus te wachten en we moesten een aantal bussen voor laten gaan, ondanks dat we vroeg waren. Ik stond hier in mijn korte broek en met een T-shirt aan, terwijl om mij heen, mensen mij meelijwekkend aan stonden te kijken. Die hadden dan ook allemaal dikke truien, winterjassen, mutsen etc. aan en daar liep ik dus in mijn T-shirt. O.k. het was wat aan de frisse kant en er stond een aardig briesje, maar om nu te zeggen het is winterjassen weer, dat niet. Zij zijn geen Hollandse zomers gewend denk ik.

In de rij bij de bus werd ons verteld dat het water van de Narrows erg koud is, slechts 7 graden, oeps dat wordt dus even doorbijten straks.

 

Bij de Narrows onze wandelschoenen verwisseld voor hele oude, die ik van huis meegenomen heb. Verleden keer hebben we de Narrows op waterschoenen gelopen, dat ging ook wel, maar dit is een stuk stabieler en comfortabeler.

Het water was zeker koud in het begin, de eerst tien minuten voelde ik mijn tenen bijna niet meer, maar alles went. Je loopt de Narrows grotendeels door het water, soms kan je op een stukje rotsig zand lopen en dan warmen je voeten weer wat op. Ook de waterstand verschilt, de ene keer tot je knieën de andere keer een stuk hoger, maar over het algemeen is het goed te lopen. De stok is zeer zeker een aanrader. In de Narrows loop je in een kloof tussen de steile rotswanden door, ongelooflijk mooi om te zien.

Begin van de Narrows

Het was wel heel druk in de Narrows, het lijkt  wel of heel Zion hier zit. We hebben de Narrows ruim 1 1/2 uur gelopen en zijn toen omgedraaid. Je hebt hier bijna geen zon en dan wordt het best wel wat kouder, iemand naast me begon te bibberen, de koukleum. Eenmaal aan de kant scheen het zonnetje en konden we lekker opwarmen.

Op de terugweg hebben we nog de Emmerald Pool Trail gelopen vanaf de Grotto naar de Lodge. Dit blijft een leuke trail om te doen.

 

 

Vergeleken met een paar jaar terug is het heel druk in Zion, kon je toen nog wandelen zonder veel mensen tegen te komen, nu is dat zeker niet het geval, terwijl het toch al oktober is.

Op de terugweg nog even een ‘hamburgertje’ gegeten in Jack’s sportsbar in Springdale. Hier hebben ze geweldige hamburgers. Maarten met een biertje en ik met een margarita. Die drink je hier niet vooraf, maar gewoon bij je eten. Raar maar waar.

 

Dit was de 'gezonde' variant, zonder saus en met avocado.

 

 Vanavond een wasje draaien en morgen naar Noord-Zion.